str. 26

Lipiec-Sierpień 2014 r. Wołanie z Wołynia nr 4 (119)

Wyszedł sam Kościuszko w krakowskiej

Pierwszym miejscem budowania świa-

sukmanie

domości narodowej i patriotyzmu była

Odkrył jasne czoło na to powitanie.

szkoła. Już od najmłodszych lat uczono

Odkrył jasne czoło, klęknął na kolana:

dzieci patriotycznych wierszy i tworzono

Ślubuję ci życie Ojczyzno kochana!

łatwe do nauki wierszowanki utrwalające

Ślubuję ci życie, ślubuję ci duszę,

historię Polski, a także piosenki.

za Bożą pomocą wolność wrócić muszę.

Mała Anastazja była chętna do takiej

A mówił te słowa w tak ogromnej ciszy,

nauki i łatwo jej przychodziło zapamię-

Zdało się, że Pan Bóg tę przysięgę słyszy.

tywanie tych wierszy, lecz było zapew-

Zapłakał, zaszlochał naród dookoła

ne wiele dzieci, którym to przychodziło

Wstał Kościuszko, wstrząsnął krakuskę

z trudnością, nie rozumiały o co chodzi –

u czoła.

wtedy w ruch szła linijka.

Już w pierwszej klasie Anastazja tak

A głosy buchnęły wśród rynku i grodu:

śpiewała:

Niech żyje Kościuszko, naczelnik narodu!

Tam nad brzegiem Elstry co pod Lipskiem

Ej byłaż to chwila i święta i hoża

płynie

Cała Polska drgnęła od morza do morza!

tam nasz książę Józef nieszczęsny zaginął

Elstro, Elstro, Elstro cóż nam uczyniłaś,

że księcia Józefa w nurtach utopiłaś.

PIOSENKA O OBRONIE LWOWA

Idzie koń za trumną, żałobą okryty

nie umarł, nie żyje, ani ten zabity.

O mamo otrzyj oczy

Książę Józef Poniatowski dobrze

Z uśmiechem do mnie mów

Niemców kropił

Ta krew co z piersi broczy

tylko to nieszczęście, że nam się utopił.

To krew za nasz Lwów

Znaleźli go Niemcy, wzięli sto tysięcy,

żeby za żywego to sto razy więcej.

Ja biłem się tak samo

Jak starsi, mamo chwal

Natomiast w trzeciej klasie wiersze  Tylko mi ciebie mamo,

były już dłuższe i zawierały więcej wia- Tylko mi Polski żal.

domości. Anastazja tak wspomina w swo-

im pamiętniku: „W trzeciej klasie nauczy- Z prawdziwym karabinem

cielka już uczyła nas piosenki historyczne, U pierwszej stałem czas

no i wiersze zadawała z czytanki, długie, O nie płacz za swym synem

na pamięć. Zapamiętałam ich do tej pory”.  Co za Ojczyznę padł.

Z krwawą na kurtce plamą

PRZYSIĘGA KOŚCIUSZKI

Odchodzę dumny w dal

Na Krakowskim Rynku wszystkie dzwony

Tylko mi ciebie mamo,

biją

Tylko mi Polski żal.

Cisną się mieszczanie z wyciągniętą szyją

Na Krakowskim Rynku tam ludu gromada

O mamo czy jesteś ze mną?

Tadeusz Kościuszko dziś przysięgę składa.

Nie słyszę twoich słów

W oczach mi trochę ciemno

Zagrzmiały okrzyki jak tysięczne działa

Obroniliśmy Lwów

Swego bohatera wita Polska cała.