Dawne Syrenki - zamknięta kontynuacja forum "Usunięcie macicy i co dalej?"

MałaMi oczywiście mocno trzymam
Bardzo się cieszę, że udało się przyspieszyć USG
Oby nic tam nie znaleźli niepokojącego

Echhh dziewczyny.... ja jestem jakaś pechowa... Już po USG. Nie mam dobrych wieści. Okazało się, że w moim brzuchu jest znaczna ilość wolnego płynu. Do tego mam znacznie powiększony UKM prawej nerki. Zapytałam lekarza co to znaczy, a on mi na to, że prawa nerka nie odprowadza moczu, a obecność płynu w jamie brzusznej może być oznaką wznowy choroby (!) Pytam więc ale, że jak? Że jest przerzut na inny narząd? A on mi na to, że on jest tego pewny na ponad 50% Że coś się może gdzieś wszczepiło, jakaś komórka się przedostała i on podejrzewa wznowę. Nie wiem co mam o tym myśleć, bo ta wznowa niby miałaby być tą samą chorobą, ale ludzie - ja przecież mam wszystko wycięte! Inne narządy: wątroba, trzustka, śledziona są bez zmian. Hist-pat. też przecież miałam OK więc jaki przerzut? Zalecił mi TK jamy brzusznej i miednicy małej i do widzenia. Nie będę nawet tego załatwiała bo szkoda mi nerwów i czasu. Zadzwoniłam do szpitala, gdzie mnie operowali, telefon odebrał mój pan docent. Powiedziałam mu o co chodzi i kazał przyjechać na konsultacje w poniedziałek. Więc jadę, tam przynajmniej są fachowcy. Mam nadzieję, że te lekarz, który robił mi USG nie zna się na swojej robocie, a ten płyn, który się zgromadził w brzuchu to tylko chłonka, która nie znalazła ujścia (już raz miałam z nią przeboje, ale wtedy wyciekała pochwą).

MałaMi kochana nie martw się na zapas
Dobrze, że udało Ci się załatwić tą konsultację na poniedziałek
Będziesz w dobrych rękach, więc tam znajdą przyczynę i od razu zabiorą się do roboty, tego Ci w każdym razie życzę z całego serca
Może przyczyną jest problem z nerką, która nie odprowadza moczu, ale nie ma co gdybać, bo my nie lekarze, więc czekaj co powiędzą w szpitalu.
Najważniejsze, żeby Cię już nigdzie nie odsyłali, tylko zaczęli działać
Mocno Cię przytulam i będę szturmowała Niebo w Twojej sprawie

Dziewczynki dzięki za dobre słowo, bo się trochę posypałam. Niby rozsądnie i racjonalnie tłumaczę sobie, że wznowa nie jest możliwa, że lekarz robiący USG to młody szczyl - może sugerował się opisem operacji i stąd te wnioski, ale jest we mnie strach. Mam też hemoroidy, więc boje się, że może to rak jelita, może nerki - choć czytałam objawy w necie i nerka mi do tego nie pasuje. Jelita? Hmmm, chyba jednak też nie, no ale po moich przejściach to chyba już nic mnie nie zdziwi...

Laguna tak, to by się zgadzało. Chociaż ja nawet nie czuję, że ta jedna nerka jest niby niewydolna i nie odprowadza moczu, bo sikam bez problemu. Chyb, że to nie na tym polega...

Acha no i jeszcze jedno - najważniejsze. Przecież ja byłam w lekarza pierwszego kontaktu we wtorek. Sprawdzała wyniki moczu - poza bakteriami (na które przepisała Furagin) wszystko jak najbardziej ok, łącznie z poziomem kreatyniny. Krew ok - trochę mało hemoglobiny, ale wciąż nie mogę jak widzicie dojść do siebie po tej operacji. TSH również ok. Tak sobie teraz myślę, że: albo to ma związek z moimi plastrami, albo obstawiam chłonkę. Tzn. bardziej to jest moje pobożne życzenie żeby tak było, ale jakąś nadzieję muszę mieć.

Dziewczyny - nie mam dobrych wieści. Po konsultacjach Pani doktor powiedziała, że płyn w brzuchu to na pewno nie chłonka. Niepokoi ją mocno ta nerka - niestety obstawia, że jest zaatakowana. Jedyną przyczyną wodobrzusza mogły być tylko jajniki lub wątroba - u mnie te organy są w porządku. Powiedziała mi, że to może być skutek tego, że nie miałam leczenia uzupełniającego. Przy moim typie agresywności (G3) powinnam mieć bezwzględnie radiochemioterapię. No ale kurcze to co? Miałam się z radiologiem kłócić? Generalnie stanęło na tym, że mam jak najszybciej zrobić TK oraz oznaczyć markera CA 125 i z wynikami do szpitala. Wtedy zadecydują co dalej, ale raczej bez operacji się nie obejdzie. Już po mnie. Ja tego drugi raz nie przeżyje

MałaMi co Ty mówisz Kategorycznie nie pozwalam Ci tak myśleć, biegnij zrobić te badania i tylko mam nadzieję, że już kolejki Cię nie obowiązują,
a będziesz badana na cito
Zaczęłaś działać w porę, więc wszystko jest na dobrej drodze, a nerki masz dwie, więc dasz radę, skoro w tej chwili nie odczuwasz z ich strony żadnych problemów
Głowa do góry, jesteśy z Tobą i dasz radę
Mocno Cię przytulam i proszę, głowa do góry

MałaMi...podpisuję się rękami i nogami pod tym co dziewczyny napisały....ja wiem, że dostałaś mocny cios i ciężko teraz o choćby minimum optymizmu, ale kochana...nie z takich rzeczy ludzie wychodzili więc głowa do góry i walcz!! Mocno zaciskam kciuki, rób te badania jak najszybciej i nadal mam nadzieję, że to nie żaden przerzut, przecież radiolog chyba wiedział co robi mając wyniki pod nosem....ściskam Cię moja kochana rówieśniczko DASZ RADĘ!!!!!!

Dziękuję Wam dziewczyny za wsparcie. Ciężko mi jest. Już myślałam, że idzie ku dobremu a tu znów taki cios. Żeby było śmieszniej - wyobrażacie sobie, że nie udało mi się załatwić żadnego z tych skierowań? Od lekarza POZ-u usłyszałam, że on nie ma uprawnień żeby mi takowe wystawić, bo to są drogie specjalistyczne badania i tylko specjalista może dać mi na nie skierowanie. Nosz kurna jakbym obuchem w łeb dostała! Wyszłam stamtąd bo już nie mam sił do tej naszej służby zdrowia i z tej całej niemocy zadzwoniłam po prostu do szpitala, który mnie operował. Pożaliłam się lekarce, u której dzisiaj byłam na konsultacji i ona powiedziała, żebym to olała i w poniedziałek stawiła się na oddziale. Ona mnie przyjmie, położy i zrobi mi wszystkie badania. Bez żadnego skierowania. Chociaż tyle, że już jakoś ruszy to z miejsca do przodu.

No i ja byłam pewna, że masz skierowanie na cito
No fakt, nóż w kieszeni się otwiera na to wszystko
Bogu dzięki, że lekarka okazałą się ludzka tylko dlaczego od razu o tym nie pomyślała
Trudno, najważniejsze, że jednak za tydzień wzdłuż i wszerz Cię przebadają

MalaMi az wlos mi sie jezy jak czytam twoja historie , ja mialam G1 , Ib i mialam naswietlania , nie rozumiem decyzji twoich lekarzy , ale to juz bylo ....teraz musisz sie skupic na przyszlosci i zebrac w sobie jeszcze wszystkie sily ,mam nadzieje, ze lekarze zrobia wszystko tak jak trzeba i szybciutko wrocisz do zdrowia ,nie wolno sie poddawac , przesylam Tobie mnostwo pozytywnej energii i bede trzymac mocno kciuki za twoje zdrowie, mocno cie sciskam i caluje

MałaMIi przykro mi że znowu coś sie dzieje. Myslałam ze to juz za Tobą. Kochana trzymam kciuki i ściskam z całego serducha.

Hej dziewczynki, przepraszam, że nie pisałam, ale jakoś mnie podłamało. Słuchajcie nie wiem co się dzieje. Mianowicie... mój brzuch się zmniejsza! Dziwne to. Normalnie jak mierzyłam to w obwodzie miał zawsze 90-91 cm. Ale wczoraj zaczęłam czuć się tak jakby lżej, tzn. nie miałam tego głupiego ucisku na żołądek, także mogłam nawet w końcu normalnie zjeść kolację. Wczoraj rano obwód brzucha: 90 cm, wieczorem po kolacji: 87 cm. Dzisiaj rano wstaję, macam - brzuch jakby mniejszy i miękki. Mierzę obwód: 83 cm! No szok. Ale wczoraj nie piłam za wiele i może był to skutek odwodnienia. za to sikałam na potęgę. Dzisiaj postanowiłam przeprowadzić eksperyment. Ładnie w pracy zjadłam 4 kanapki, wypiłam ze 3 herbaty, w domu zdziabałam obiad, poprawiłam szklanką wody i... 86 cm. Ale brzuch mi już nie ciąży, nie czuje takiego ciężaru jak ostatnio. Sikam też normalnie. Nie wiem o co chodzi. W nocy z poniedziałku na wtorek strasznie bolał mnie prawy bok, do tego stopnia, że myślałam poważnie o wezwaniu pogotowia, ale nie chciałam straszyć młodego. Łyknęłam w końcu środek przeciwbólowy i ból ustąpił. Od tego czasu tez właśnie czuję się tak lżej. Jakby - nie wiem - coś się przetkało? W sumie to wodobrzusze też zaczęło się od strasznego bólu brzucha i pleców. Może to jest powiązane? Nerka mi u nie pasuje bo ja naprawdę normalnie sikam. Mimo to zobaczymy co będzie dalej. Do szpitala i tak się położę - niech przebadają wzdłuż i wszerz

Hej MałaMi . Nie ma sie co zastanawiać tylko do szpitala. Dobrze że sie polepsza a nie pogarsza bo byłoby gorzej, ale sama wiem ze swojego doświadczenia, że nigdzie nie zrobisz szybciej wszystkich badań niż w szpitalu, a jeżeli mają TK to tez ją zrobią bez kolejki czekania i proszenia, także super że Cię przyjmą i przebadają. U mnie zostało niecałe 2 tygodnie do operacji ehh pozdawiam Olamag:)

MałaMi to wspaniale Może faktycznie coś się wcześniej zablokowało, a teraz odetkało
Jak zwał tak zwał, cokolwiek to jest, brykaj na oddział i za bardzo się nie przyznawaj, że się trochę polepszyło ;)
Jeszcze im się odwidzi, a jak obiecali badania, to niech robią co się da i na cito
Może się okazać, że to całkiem błaha sprawa i tego Ci z całego serca życzę

Dziewczyny nie uwierzycie. Mój brzuszek zrobił się kompletnie płaski! To jest po prostu nieprawdopodobne. Wygląda jak przed operacją, jeśli nie liczyć trochę zwisającej skóry - taki jakby pociążowy wałek, ale to pewnie nadmiar tego co się naciągnęło. Jestem kompletnie zszokowana. Mało tego: normalnie jem, piję nawet sobie wczoraj na noc zrobiłam piwo grzane (bo jestem przeziębiona) - i nic! No może trochę po jedzeniu jest większy, ale bez porównania z tym co było. Nawet w pracy to zauważyli. Poza tym ja również kompletnie inaczej się czuję. Normalnie życie do mnie wróciło! Cały czas przeglądam się w lustrze, bo oczom nie wierzę. Ja naprawdę jestem jakimś dziwnym przypadkiem. Olikk chyba Twoje intencje do nieba w mojej sprawie odniosły skutek Tym bardziej muszę się położyć na te badania, bo sama jestem ciekawa co ten mój organizm kombinuje. Poza tym teraz zaczynam wątpić czy to w ogóle było jakiekolwiek wodobrzusze, bo czytałam na ten temat sporo i nie spotkałam się z przypadkiem jego samoistnego cofnięcia się Tak czy siak - postaram się do Was pisać na bieżąco ze szpitala i informować Was co i jak. Mam nadzieję, że nie jest to tylko chwilowa poprawa i modlę się do Boga, żeby ten cały koszmar okazał się tylko jakąś błahostką i oby tym razem lekarze, którzy straszyli mnie nawrotem choroby okazali się omylni. Moje kochane - nie wiem co ja bym bez Was zrobiła. Jesteście wszystkie moimi dobrymi aniołami i wierzę w to, że Bóg każdej z nas kiedyś wynagrodzi te nasze cierpienia. Bo przecież dobro czynione dla innych podwójnie do nas powraca prawda?

MalaMi odgadujesz moje myśli ;) Miałam właśnie zapytać jak wyglądają Twoje pomiaru obwodu ;)
Cudowna wiadomość i to kolejna w ostatnich dniach
I teraz nie wiem, albo to cuda, albo Ci lekarze na niczym się nie znają Powiedz sama ile Ci już w ostatnich dniach podali diagnoz i podejrzeń ?
Powiem Ci coś jeszcze z własnego podwórka.
Ostatnio pisałam o koledze męża, którego odwieźli z pracy nieprzytomnego do szpitala.
Po pierwszych badania szczegółowych powiedzieli, że ma guzy w głowie z przerzutami do płuc, potem, że jest odwrotnie.
Teraz mówią, że w płucach nie mam żadnego śladu nowotworu Cud ? Co prawda modlimy się za niego .... czy może błąd w interpretacji badań ?
Jedzie do innego szpitala na operację usunięcia guzów z głowy, a ja jestem ciekawa czego się dowiemy, jak go zoperują
No i jak wierzyć lekarzom ? Przecież były szczegółowe badania i co ?
MałaMi wniosek, nie przejmować się za bardzo i nie przywiązywać do złych myśli, bo człowiek myśli, a Pan Bóg kreśli
Głowa do góry i będzie dobrze, a badania koniecznie zrób mimo to
Ściskam Cię mocno i czekam na kolejne optymistyczne wiadomości, bo innych nie będzie

Olikkk kochana podniosłaś mnie na duchu Ale masz zupełną rację - co lekarz to inna diagnoza. Jak byłam na konsultacjach miałam wrażenie, że moja lekarka sama nie wie co jest grane. Niby podejrzewa nawrót choroby, ale powiedziała mi: "głowa do góry, najpierw musimy zrobić badania". Nie da się ukryć, że ludzki organizm to skomplikowana maszyna i jak widać - czasem zaskakuje największych nawet specjalistów Olikkku może Twoje modlitwy razem z modlitwami mojego syna odniosły jakiś skutek więc błagam - módl się i za mnie Niezbadane są wyroki boskie, ale chyba powoli zaczynam wierzyć w to, że skoro Bóg uratował mnie już drugi raz od śmierci (raz jak byłam malutka, i teraz gdy chorobę udało się wyryć tak wcześnie) to może nie jest jego celem skazywać mnie na dalsze cierpienia ani tym bardziej wzywać wcześniej do siebie

MałaMi cieszę się z tobą . . Mam nadzieje że były to chwilowe niedomagania. Trzymam kciuki i paciorki też za ciebie odmawiam. . całuski