17

www.kuriergalicyjski.com * kurier galicyjski * 16–29 stycznia 2015 nr 1 (221)

Opowieść Fredry

zemsta” we Lwowie

We Lwowie 7 grudnia ślizgawica. Wydaje się, że po-

Na deskach lwowskiego teatru zagrali czo-

rządny gospodarz nawet psa na dwór nie wypędzi, a

jednak stowarzyszenie „szaleńców” wypełnia niewielką

łowi aktorzy sceny polskiej: Daniel Olbrych-

salę widowiskową Polskiego Teatru Ludowego, który od

ski, Andrzej Seweryn, Joanna Trzepiecińska,

ponad 50 lat działa przy Lwowskim Obwodowym Domu

Nauczyciela. Nic dziwnego, bo to przecież premiera!

Jarosław Gajewski. 30 listopada w Teatrze

im. Marii Zańkowieckiej widzowie obejrzeli

farowicza, usiłujesz schylić się niżej

HALA KANARSKA

(jakby zdarzenia te nie dotyczyły roku

tekst

„Zemstę” Aleksandra Fredry w wykonaniu

1812, a sublimują się z dniem dzisiej-

ANASTAZJA KANARSKA

szym). Partnerami aktora Wiktora

zdjęcie

Teatru Polskiego z Warszawy.

Lafarowicza będą kapelusze, szabla,

Tym razem „Trzy po trzy” Alek-

mundur i płaszcz – jako obrona przed

sandra Fredry – polskiego Moliera,

samotnością. Dla niego, to żywe oso-

który oczarował świat swoimi kome-

by, z nimi będzie przeżywać karty z

diami. Obecnie przed nami pojawia

życia Aleksandra Fredry, będzie je

się historia intymna, na wyciągnięcie

wertować ze smutkiem i radością.

ręki, z nieznośnym odczuciem smut-

Jego aktorska wyobraźnia jest tak

ku. Wspomnienia wielkiego kome-

gwałtowna, że widz realnie „widzi”,

diopisarza o wojskowych podbojach

jak podczas zabawy w ciuciubabkę w

młodych lat, o twórczości, o życiu...

jego objęcia wpada dziewczę w kita-

„Życiem nikt się nie dzieli” – brzmi

jeczce, jak powstają słowa jego dzieł.

jak wyrok, czy też fakt dokonany. Na

Jak gaśnie jego zmęczony duch...

scenie samotny Aleksander Fredro –

Do tej realizacji reżyser Zbigniew

aktor Wiktor Lafarowicz. Z początku

Chrzanowski dążył wiele lat. Wcze-

po raz pierwszy wszedłem na deski

rownik artystyczny Teatru Polskiego

ANNA GORDIJEWSKA

dawnego Teatru Skarbkowskiego

w Warszawie Jarosław Gajewski. Dla

- Wyreżyserowałem kilkadziesiąt

ukląkłem i ucałowałem scenę –

Daniela Olbrychskiego jest to kolejna

pozycji klasycznych, nie sposób nie

przyznał dyrektor Teatru Polskiego

podróż do Lwowa. Był tu na począt-

mieć Fredry w repertuarze. Jest to

Andrzej Seweryn, odtwórca roli re-

ku lat 70. XX w, kiedy w Podhorcach

najwyższa poezja, najwyższa sztuka.

jenta Milczka.

kręcono sceny do „Potopu” Jerzego

To jest narodowy polski teatr i każde

pokolenie powinno mieć swoją „Ze-

mstę” – powiedział reżyser spektaklu,

założyciel krakowskiego teatru STU,

Krzysztof Jasiński. – U nas są bardzo

widoczne podziały między Rejentem

a Cześnikiem. Polska jest podzielona

i to widać w każdych wyborach. Świat

jest teraz bardziej demokratyczny, w

spoglądasz na niego z niedowie-

śniej wraz z oddanym przyjacielem

Polsce ten proces jest bardziej wi-

rzaniem, bo nie jest lekko wyjść na

śp. Walerym Bortiakowem marzyli o

doczny niż jakieś 50 lat temu – do-

- Lwów jest pięknym europejskim

Hoffmana. Aktor wspominał swój wy-

scenę i w ciągu godziny utrzymać

tej sztuce, ale wówczas się nie udało.

dał.

miastem, które porusza serca wszyst-

stęp w Polskim Teatrze Ludowym we

uwagę widowni nie flirtując z nią,

Na wszystko swój czas. Obecnie we

Aktorzy nie ukrywali swojego

kich wrażliwych ludzi. My wszyscy to

Lwowie.

a potem zupełnie niespodziewanie

lwowskim Polskim Teatrze Ludowym

wzruszenia, że mogą zagrać ko-

doświadczyliśmy, zwłaszcza ci, co

Pozytywnym zaskoczeniem dla

dajesz wciągnąć się w jego cichą

to czas aktora Wiktora Lafarowicza,

medię Fredry właśnie tutaj. – Kiedy

byli po raz pierwszy – zauważył kie-

aktorów była reakcja widowni. – Pu-

opowieść, która płynie jak spokojna

który subtelnie odczuwa reżyse-

bliczność była wspaniała. Ten język

rzeka. Samotny człowiek ze zmęczo-

ra, potrafi niuansować, wchodząc

nie jest łatwy dla współczesnych

nym wzrokiem siedzący w krześle

w świat geniusza z zachwyconym

Polaków, jest odrobinę starawy, jeśli

rozpoczyna swoją opowieść jakby od

wzrokiem dziecka i dojrzałością mę-

można tak powiedzieć, w dodatku

niechcenia, i naraz jakiś młodzieńczy

drca, zachowując przy tym swoje

pisany wierszem, ta mowa zrytmi-

błysk w oczach i, o dziwo, przed nami

artystyczne „ego”. W rzeczywistości

zowana napotyka pewne trudności

stoi młody Fredro i nawet słychać jak

poświęca on swoje życie teatrowi,

w odbiorze. Nie było tych trudności

kopytem bije o ziemię jego koń. Dalej

tak samo jak jego nauczyciel i reży-

we Lwowie – powiedział Jarosław

będą ożywać obrazy bitwy, będzie się

ser Zbigniew Chrzanowski, i w tym

Gajewski, który zagrał Papkina. –

wydawać, że kula leci nad twoją gło-

wypadku żadna ślizgawica nie może

Jestem szczęśliwy, że taka publicz-

wą mimo woli, za radą Fredry – La-

stanąć na przeszkodzie.

ność nam się trafiła.

Wrocławscy studenci teatrologii we Lwowie

- Zaskoczyło nas połączenie wy-

obu stron – mówi Tobiasz Papuczys.

W listopadzie tego roku studenci

mijcewa w Teatrze Dramatycznym

EUGENIUSZ SAŁO

działu aktorskiego z teatrologicznym.

„Robi wrażenie wypracowanie ciała,

ze Lwowa dziesięć dni spędzili we

im. Łesi Ukrainki. „Niesamowite

Teoria i praktyka jest połączona w

bardzo wyrazista gra twarzą, kontakt

Co roku Katedra Teatrologii i

Wrocławiu: zwiedzali miasto, oglądali

jest jak tutaj reaguje publiczność.

jednym. U nas we Wrocławiu szkoła

z publicznością” – dodaje Joanna Łu-

Sztuki Aktorskiej na Wydziale Kul-

spektakle teatralne. Tydzień później

Bierze udział, przeżywa, klaszcze

teatralna i uniwersytet to są dwa od-

czyńska. Studenci odwiedzili również

tury i Sztuki Lwowskiego Uniwersy-

wrocławianie przyjechali do Lwowa.

i nie wstydzi się” – opowiada Aga-

dzielne światy. Jest mało komunikacji

Cmentarz Łyczakowski oraz skansen

tetu Narodowego im. Iwana Franki

- Spotkaliśmy się z prof. Bohda-

ta Frankowska. „Publiczność jest

ze sobą. Trochę jest tak, że aktorzy

lwowski. „Jestem bardzo szczęśliwa,

wspólnie z Wydziałem Filologii Pol-

nem Kozakiem. Pokazał nam gmach

otwarta i nie boi się reagować. I to

bo odnalazłam i sfotografowałam

skiej (specjalizacja teatrologia) Uni-

wydziału, Katedrę Teatrologii i Sztu-

pogardzają teoretykami, a teoretycy

jest piękne, bo dzięki temu nie ma

dom mojego pradziadka i prababci tu

wersytetu Wrocławskiego prowadzą

ki Aktorskiej. Zwiedziliśmy również

są niechętni wobec aktorów – ze-

takiej sztywnej atmosfery na widow-

we Lwowie” – cieszy się Agnieszka

wymiany studenckie teatrologów i

muzeum uniwersytetu i bibliotekę –

znaje Agata Frankowska, studentka

ni” – dodaje Agnieszka Gawlińska,

piątego roku.

Gawlińska.

aktorów. Ukraińscy studenci przyjeż-

opowiada Tobiasz Papuczys, student

studentka trzeciego roku.

Studenci obejrzeli spektakle w

Wspominają też mile spędzony

dżają na dwa tygodnie do Wrocławia,

piątego roku UWr.

Jednak najbardziej gościom z

różnych teatrach Lwowa: „Cygane-

czas ze studentami ze Lwowa. „W

a polscy studenci do Lwowa.

- Podobało mi się w Muzeum

Wrocławia przypadł do gustu spektakl

rię” („La Boheme”) Giacomo Pucci-

następnym roku mamy zamiar zor-

Studenckie wymiany odbywają

Salomei Kruszelnickiej. Pokazywało

„Zabawy dla Fausta” na motywach

niego w Operze, „Natałkę Połtawkę”

ganizować konferencję naukową

się dzięki profesorowi Uniwersytetu

takiego ducha opery. Wyczuwało się,

powieści Fiodora Dostojewskiego

Iwana Kotlarewskiego w Teatrze

i zaprosić studentów ze Lwowa” –

Lwowskiego Bohdanowi Kozakowi i

że tam mieszkała śpiewaczka – mówi

w Teatrze im. Łesia Kurbasa. „Jak

profesorowi Uniwersytetu Wrocław-

Joanna Łuczyńska, studentka piąte-

Dramatycznym im. Marii Zańkowiec-

podsumowuje Agata Frankowska.

poszliśmy na Zabawy dla Fausta, to

skiego Januszowi Deglerowi.

go roku.

kiej, musical „Divka” Ołeksija Koło-

również było bardzo dużo energii z