25

www.kuriergalicyjski.com * Kurier galicyjski * 17–30 lipca 2012 nr 13 (161)

WOJCiECh KiLAR WE LWOWiE

Niestety to tylko tytuł koncertu, którzy odbył się 6 lipca w sali Filharmonii Lwowskiej. Koncert poświęcony

80-leciu wybitnego kompozytora, lwowianina, odbył się z ogromnym sukcesem, lecz bez jego obecności.

Maestro nie przyjechał z powodu poważnego już wieku i niezwykłych upałów.

cia część koncertu. Najpierw nie do

JURIJ SMIRNOW

końca rozumiem czy ta część jest

tekst i zdjęcia

potrzebna po tak tragicznych wyda-

rzeniach, kiedy człowiek już oddał

Muzykę tak wysokiej klasy ze-

wszystkie emocje swojego serca

branym przedstawili goście z Polski:

i chcę tylko ciszy. Ale brzmi wielkie

dyrygent Roman Rewakowicz (War-

„Te Deum” – „Ciebie Boga Wysławia-

szawa), Beata Bilińska (Katowice) –

my”. I powoli człowiek zaczyna rozu-

fortepian, lwowski chór „Gloria”,

mieć, że ta rozmowa z Panem Bo-

orkiestra symfoniczna filharmonii

giem jest bardzo potrzebna każdemu

i młode solistki ze Lwowa, Alek-

z nas. Boże Miłosierny zmiłuj się nad

sandra Derij, Lilia Nikitczuk, Nazar

nami, Boże ufamy Tobie. Warto przy-

Tacyszyn, Wołodymyr Rybczuk.

pomnieć, że ten utwór kompozytor

Filharmonia wydała starannie

napisał ku pamięci swojej żony.

opracowany program koncertu z

Żałujemy, że nie przyjechał Woj-

dedykacją: „Maestro Wojciechowi

ciech Kilar. Bardzo na niego czeka-

Kilarowi z okazji 80-lecia urodzin

liśmy. Jest on prawdziwą legendą

z zachwytem od Pańskiej muzyki i z

Lwowa. Ludzi tamtej generacji zosta-

serdecznymi życzeniami od lwowian

ło już tak mało. Osobiście dla mnie

i rodzinnego miasta Lwowa”.

wydarzenia z nimi były zawsze wiel-

Był to już trzeci i ostatni w tym

kimi wydarzeniami. Czy był to Stani-

sezonie koncert muzyki Kilara na

sław Lem, czy Jerzy Janicki. Właśnie

Ukrainie. Dwa poprzednie odbyły się

on napisał o Wojciechu Kilarze: „Na-

w Stanisławowie i Użhorodzie. Na

gród zebrał więcej, niż jest klawiszy

konferencji prasowej dyrygent Roman

w fortepianie”.

Rewakowicz powiedział, że organiza-

Jeszcze raz chcę podziękować

cja koncertów Kilara na Ukrainie była

wszystkim, kto organizował dla nas

jego ideą i została bardzo pozytywnie

Chór „Gloria” i orkiestra Filharmonii Lwowskiej

tą ucztę duchową. Realizować tak

przyjęta przez samego Kilara i kie-

rownictwo Filharmonii Lwowskiej.

konanie nie tylko swoje mistrzostwo,

Beata Bilińska dodała, że „Kon-

ale też serce. Ona żyje tą muzyką…

cert na fortepian z orkiestrą nr 2”

Po raz kolejny przeżywa tragiczne

kompozytor napisał w 2011 roku

wydarzenia o których chciał nam po-

pod wrażeniem katastrofy smoleń-

wiedzieć kompozytor. Jej gra jest rów-

skiej, pod wrażeniem pogrzebu pre-

nież bardzo emocjonalna – w ruchu

zydenta RP Lecha Kaczyńskiego.

są nie tylko jej ręce, ale całe ciało. Oto

Momentem, kiedy narodziły się w

klasa! Oto poziom wykonania!

jego umyśle pierwsze nuty było bicie

A muzyka tragiczna, chwytająca

dzwonu Zygmunta na Wawelu. Wła-

za serce, przenosi nas na pogrzeb

śnie Beacie Bilińskiej kompozytor po-

prezydenta Lecha Kaczyńskiego,

lecił pierwsze wykonanie tego utworu

stajemy się świadkami katastrofy

w Katowicach. Zaś w następnych

lotniczej pod Smoleńskiem… Bije

spotkaniach z solistką i orkiestrą

dzwon Zygmunta, bije najpierw ci-

zrobił bardzo ciekawe i cenne uwagi

cho, później na całą salę, na cały

stosownie wykonania konkretnych

Wawel, na cały świat… Bije po raz

fragmentów i swego autorskiego

ostatni i zacicha. Orkiestra pod-

Przy fortepianie Barbara Bi-

widzenia tej muzyki. Kompozytor

chwytuje melodię tragiczną i żałob-

lińska

jednak zawsze bardzo mało mówi o

ną. Melodia leci w szalonym tempie,

inspiracjach swojej muzyki – zosta-

niesamowite przyśpieszenie, jak w

wia to dla siebie.

silniejszy, jeszcze… Co to? Burza w

tamtych ostatnich minutach życia

Lwowski koncert składał się z

górach czy górska rzeka? Dyrygent

tych, kto był na pokładzie samolotu

trzech utworów. Pierwszy z nich – to

Roman Rewakowicz dyryguje orkie-

prezydenckiego. Całe życie ludzkie

kompozycja „Orawa” na instrumenty

strą bardzo emocjonalnie. W jego

wkłada się w jedną minutę! Niezwy-

Dyrygent Roman Rewakowicz (w centrum)

strunowe napisany w 1986 roku pod

ruchach jest wszystko - od wieczne-

kłe cierpienie na twarzy pianistki.

wpływem muzyki góralskiej i pięk-

go spokoju lasów do spadających z

Dyrygent nawet podskakuje. Znów

ambitny plan wykonania utworów

ruje wojsko, maszeruje… Karabiny

nych okolic Orawy. Drugi – „Koncert

gór kamieni. I znów melodia – melo-

groźne dźwięki… Czy to głos dzwo-

Kilara we Lwowie i na Ukrainie

błyszczą, stary strój…”. W wyobraźni

a fortepian z orkiestrą nr 2”, zaś trzeci

dia tańców górali orawskich. Piękny

nu? Czy uderzenia straszliwych pio-

udało się też dzięki zaangażowaniu

powstają szeregi tych, kto oddał życie

– „Te Deum” dla solistów, chóru i or-

kraj – piękni wolni ludzie. Beztroskie

runów? Czy można wytrzymać takie

Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa

za Ojczyznę, ofiar zbrodni katyńskiej

kiestry napisany w 2008 roku. Ostatni

życie. Harmonia przyrody i ludzkie-

tempo muzyki? I znów cisza… Staje

Narodowego RP, Konsulatowi Ge-

i tych kto zginął w katastrofie smoleń-

utwór kompozytor poświęcił pamięci

go bytu. Idylla, która jest prawie nie

się strasznie nieswojo.

neralnemu RP we Lwowie, fundacji

skiej. Stoją w jednym szarym szere-

swojej żony Barbary Kilar.

osiągalna dla nas – ludzi z miast –

A dalej liryczna melodia. Dla ży-

„Pro Musica Viva” i firmie „Balton”.

gu. I znowu bije dzwon Zygmunta.

Sala filharmonii zapełniona była

zaślepionych potokiem codziennych

wych życie toczy się dalej. Zaduma…

Dla nich już po raz ostatni.

koneserami twórczości Wojciecha

drobnych spraw, zniewolonych co-

Rozmyślanie… Co się stało? Czy to

Po przerwie rozpoczyna się trze-

Kilara i dobrej muzyki. Wśród obec-

dziennym borykaniem z problemami.

nie sen? Dlaczego? Komu to było

nych bardzo dużo znajomych twarzy

Centralnym wydarzeniem było

potrzebne? Komu to było potrzebne!

– członkowie Towarzystwa Kultury

wykonanie „Koncertu dla fortepianu

To już krzyk zbolałej duszy. Pianist-

Z okazji pięknego jubileuszu

Polskiej Ziemi Lwowskiej, innych

z orkiestrą nr 2”. Tragiczny utwór…

ka szuka odpowiedzi na niebiosach.

składamy najserdeczniejsze życzenia

organizacji polskich we Lwowie, pra-

Pełen emocji, patosu i bólu. Beata

Gra z wysoko podniesioną głową,

naszej koleżance

cownicy konsulatu generalnego RP

Bilińska grała z niezwykłym cierpie-

nie patrzy na klawisze fortepianu.

we Lwowie, księża.

niem na twarzy. Pojawia się takie

Do rozmowy włącza się orkiestra.

Krystynie Jarmiłko

Jak zawsze fachowo prowadziła

wrażenie, że myślami jest nie w

Płaczą skrzypce… Wydaje mi się, ze

koncert Zofia Iwanowa. Na scenie so-

sali filharmonii, lecz gdzieś daleko

pani Beata też płacze… Ona jest nie

wszystkiego co najlepsze, co dobre i miłe, co budzi

liści, orkiestra, maestro Rewakowicz

w innym miejscu. Jeszcze na kon-

tylko dobra pianistką, ale też praw-

uśmiech na twarzy, co kryje się w maleńkim słowie

i pianistka Beata Bilińska. Pierwsze

ferencji prasowej zwróciłem uwagę

dziwą aktorką dramatyczną. Jakie

szczęście oraz tradycyjnych stu lat.

akordy „Oprawy”… W wyobrażeniu

na spojrzenie w jej oczach. Bardzo

emocje, jakie przeżycia na jej twarzy!

Przyjaciele, koleżanki i koledzy

powstają góry, płynie rzeka, zaduma-

głębokie, bez uśmiechu, pewne sie-

W sekundzie urywa się muzyka jakby

na połonina. Słychać tylko skrzypce.

bie. Wydaje to spojrzenie wytężoną

na ostatniej nucie. Słychać parafrazę

I nie wiadomo skąd grzmot, jeszcze

pracę duszy. Pianistka wkłada w wy-

starej piosenki żołnierskiej „Masze-