Walentyna Czerniajewa spod
Charkowa z Ukrainy.

^ CIOCIA KROWA I RUMIANKI ^
 

Łąka fajna rumiankowa!

Po nią chodzi Ciocia Krowa,

Myśli sobie: „Jest przyroda

Całkiem piękna! Bardzo szkoda

Zjadać kwiaty. Jest na łące

Każdy kwiatek niby słońce:

żółty krążek w nim rumieni,

Wokół jasne ma promienie!

Ale mam ja dawać mleko!

Gdzie jest trawa? O! Nad rzeką!”

Była rzeka niedaleko!

Poszła Ciocia Krowa lekko.

Krowa humor dobry miała

I piosenkę zaśpiewała

O rumiankach, co na łące.

Ją witało z nieba słońce.



^ DOROSŁY MICHAŁEK ^



Siedział w parku mały Michał
I ciekawą ksiązkę czytał.
Dwie dziewczynki obok grały,
Wraz Michałka zapytały:
— Maluch, umiesz czytać sam?
Toż przeczytaj bajkę nam.
 
Chętnie dwom dziewczynkom Michał
Pół godziny bajkę czytał.
Za to Michał od panienek
Dostał jabłko i cukierek.
— Pięknie czytasz, — powiedziały, 
- Znaczy, już nie jesteś mały!






 ^ JESIEŃ WITA CIEBIE ^

 
Jesień przyszła znów do lasu.
Krązą  liście z wiatrem w walcu.
W lasie róźne są zwierzęta.
Lubią to Jesieni święto.

Z domku swego wyszedł Lis,
Podniósł z ziemi zółty liść.
WITAJ! – pisał Lis starannie
Na tym liściu przywitanie.

Podniósł liść, trzyma na łapie:
-- Nieś go, Wietrze! Niech ktoś go złapie!
Niech radośny  będzie ktoś!
... Złapał liść rogaty Łoś.

Przywitanie Łoś otrzymał.
Był szczęśliwy. Głową kiwał.
Z Wiatrem liścia puścił Łoś:
- Niech odbierze jeszcze ktoś!

Odebrała go Wiewiórka.
I się cieszy z podarunku.
Po niej odebrały liścia
Zajac, Wąż, Wilk, Jeż i Miś.

Cieszą się, jak małe dzieci!
A co z liściem? Dalej leci!
Nosi Wiatr po lasu liścia
Może go spotkałeś dziś?

Co? Napisu na nim nie ma?
Zółty kolor każdy zna!
Wita Jesień w każdym liście
Cię, kochanie, osobiście!



 ^ KAŻDY MA ROBIĆ SWOJĄ SPRAWĘ ^

 

 

Na dębu gałązcę dziś sroka siedziała
I w swoim języku coś opowiadała,
O wszystkim, co widzi: „Zielone są trawy...
I brzozy są białe...” Nie ma innej sprawy?
 
— No znajdź sobie sprawę, zajecie, o, sroko!
— Nie! Wolę ja mowić co wpadnie mi w oko.
Ni głosu, ni śpiewu mi nie dał Pan Bóg,
Toż słowik niech śpiewa! Muzyczny ma słuch!
Z nas każdy na swiat jest do czegoś zrodzony,
Dlatego ten swiat jest urozmaicony!

 ^ KOLYSANKA DLA SYNECZKA ^

 
Zaśnij, kochane moje Słoneczko!
Spadła na ziemię nocka chusteczką.
Zaśnij, syneczku, moje serduszko.
Daj się utulić miękkim poduszkom.
 
Zaśnij, wiaterek piosenki Ci śpiewa.
Ptaki zasneły, zwierzątki i drzewa.
światłem gwiazdeczki mrugają na niebie.
Zaśnij, maluszku! śpij. Kocham Ciebie.

^ MODNE GROSZKI ^

Kiedyś, wiesz, biedronki małe
Szare marynarki miały.
W ludzkim świecie i w przyrodzie
Wszyscy klaniają się modzie.

A biedronki, szare żuki,
Były szare, łecz dopóki
Nie zechciały kolorowych
Marynarek sobie nowych.

— Gdzie wziąć farby? – pomyślały
Sobie dwie biedronki małe.
— Pomysł! – huczy tak Biedronka, —
Kolor wieźmę dziś od Słonka!

— Też bym mieć czerwoną chciała! —
Krówka Boża powiedziała.
Opalały się na plaży.
Każda z nich już dalej marzy.

— Marynarki są czerwone...
Czym ozdobić? – myślą one.
Poleciały tam, gdzie krzaki.
Obok krzaków kwitły maki.

Zobaczyły, co chwileczka
Z maków sypią się ziarneczka.
Wdzięczne są biedronki makom,
Chciały mieć ozdobe taką.

Pójdziesz w pole, czy do lasu,
Zawsze tam od tego czasu
Spotkasz żuki w marynarkach.
Również są w ogrodach, w parkach.

Teraz są po całym świecie
Tych biedronek żuki-dzieci,
Wnuki oraz dzieci wnuków...
Wiele, wiele jest już żuków!

Wśrod czerwonych mamy dziwne-
Zółty mają kolor! Inny!
Nie w kolorze jest uroda...
W groszkach! W tym – niezmienna moda!



 ^ WIOSENNY DESZCZYK ^
 

 

Deszczyk pada! Deszczyk pada!

Cała ziemia jemu rada!

Ziemia lubi deszczyk wiosną,

Po nim trawy szybciej rosną,

Kwiaty kwitną, rosną drzewa,
Drozd w ogrodzie głośniej śpiewa.

Ty, deszczyku , padaj z nieba,

Bo się napić wszystkim trzeba.